Tuesday, December 18, 2007

başlarken...

insanların neden blog sahibi olduklarını anlamış değilim. şu anda da ne yaptığım konusunda da en ufak bir fikrim yok zaten. ama bununla yaşayabiliyorum.
aksi takdirde -yani blog sahibi olmanın sosyal ve psikolojik sebep ve sonuçlarına odaklanırsam- biraz önce Böcük Samsa ile yaptığım konuşmada olduğu gibi bir zincirleme akıl yürütme nihayetinde kaybolabilirim:

blog > tatmin > zavallılık > mükemmellik > tanrı > "tanrı" > evrim > evrenin genişlemesi > mekanın sabitlenmesi > insanın tanrılaşması > varlık/yokluk > anlam/anlamsızlık > çipler > bilimkurgu > uzaylılar > uzay gemisi > karikatür > yobazlık > amerika

kısaca, gerek yok böyle sorgulamalara. blog sahibi olma sebepleri, bloga yazılanlar ve hatta Blog fikri günlerce tartışılabilir. önemli olan, bunu saçma bulan ya da bulmayan herkesin öyle ya da böyle beyinlerindekileri kusma ihtiyacının karşılanması. blog yapmak da bunun vasat yollarından biri olsa gerek.
maksat anı biriktirmekse, burada birikirmenin pek sakıncası yok.

5 comments:

mor koyun said...

ani degil de an biriktirmek sanki son cumle.....bunu yazayim ben yaa dedigin anlari cokmeyecegini sandigin bir harddiske yazmaktan ibaret....kustugun anlar....kusmuksa baslibasina sorgulanmaktan uzak bir durum....herhangi patlama....neyse kisacasi hayirlara vesile olsun kusmuk posetiniz(blogunuz)

gregor samsa said...

böcük samsa ben mi oluyorum ?

özgün said...

yoo, hayır.

gregor samsa said...

haaa iyi. annem "tanımadığın insanlarla konuşma" demişti. bende farkında olmadan öyle bi şey yaptım sandım.

Anonymous said...

Aralık 2007'de mi başlamıştın blog tutmaya?..

Şahsen Temmuz 2005'ten beri blog yazarlığı yapıyorum ve sonuç olarak tek kelime ile tanımlamaya çalışırsam blog tutma işinin "mükemmel" bir uğraş olduğunu söylerim.

Canım isterse gündeme dair, canım isterse psikolojik, tespit, deneme, şiir, aşk... Onlarca şey yazdım.. Onlar orada duruyor ve kimi zaman son yazdığım gündemde olan sıcak bir konu hakkında kimi zaman 2 sene önce yazdığım bir şiir hakkında ara ara gelen yorumlar.. Karşıt görüşlü insanlardan hakaretler, bazen söylediğim bir şey üzerine hiç tanımadığım insanlardan kocaman övgüler, toplamda yüzlerce yorum, medeni tartışmalar, bana yorum bırakan insanlardan bazıları ile tanışmam ve çok iyi anlaşan arkadaşlarımın çıkması,... Blog tutmak mükemmel bir şeydir.

Tıpkı bir sanat dalı ile uğraşmak gibi; kendini ifade ediyorsun.. Önünde sanal boş beyaz bir kağıt ve internetten o sayfaya ulaşabilecek milyonlarca insan var: Buyur, istediğin gibi doldur o kağıdı..

Mesela müzik yapmak gibi; iyi bir şekilde kendini ifade edersen ve blog sayfanın reklamını da iyi yaparsan adet olarak çok ve nitelik olarak da kaliteli geri dönüşler alırsın.. Sen de gelişirsin, muhatapların da.. "Bir sonraki yazını bekliyordum. Yine çok güzel yazmışsın. Yazmaya devam et. Eline sağlık. Seni hep okuyorum" diyen insanların olması şahsen beni çok heyecanlandırıyor. Çünkü en baştan beri kimsenin benim o sayfaya yazdığım şeyleri okumak zorunda olmadığını bilerek yazmaya başlamıştım ve birilerinin benim düşüncelerimi okumayı tercih etmesi bile benim için bir lütufken ilk günden bugüne blog sayesinde bir sürü tanıştığıma çok memnun olduğum arkadaşlarım, bir sürü iyi-kötü eleştriler barındıran ve benim vizyonuma katkısı olan yorum, paylaşmak istediklerimi okuma zahmetine giren bir sürü insan yazdıklarımı okumak için harcanmış sayısız dakika... Bu beni hayata bağlayan kocaman müthiş bir konu oldu hayatımda.. Blog tutmayı, beynimin içindekileri paylaşmayı çok seviyorum. Ama nasıl seviyorum, anlatamam.. Kuru kuru bir "çok seviyorum" değil o.. :-)

Bu arada senin blogun da bana bir şeyler katıyor. Okumayı sevdim senin blogunu gerçekten. Eline sağlık; yazmaya devam edersen buna çok memnun olurum.. :-))



"Hayatımızdaki en önemli olaylar biz orada yokken olur."
- Salman Rushdie